W kwietniowych „Szarych eminencjach” wiersze nadesłane przez Joannę Tuźnik.
Oto, co autorka napisała nam o sobie:
Joanna Tuźnik (urodzona 16 marca 1990 roku) – mieszkanka Radomia, absolwentka Prawa i Ekonomii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz studiów podyplomowych na kierunku: Prawo pracy i ubezpieczeń społecznych, kadry i płace. Członek Grupy literackiej „Tygiel” oraz Radomskiego Towarzystwa Fotograficznego. Współautorka antologii „Ars scribendi” oraz laureatka Ogólnopolskiego konkursu dla fotografów amatorów „Siła w wolności” i Konkursu „Radom 2021”. Na co dzień pracownik działu prawnego w radomskiej firmie budowlanej. Swoje zainteresowania skupia przede wszystkim wokół fotografii, pisania wierszy, czytania książek, dobrego filmu oraz rękodzieła artystycznego.
A oto kilka wierszy Asi:
Joanna Tuźnik
Piękny świat
Kiedyś to piękno było tak blisko,
Wtedy uznałam, że to coś nudnego.
Chodziłam i patrzyłam na wrzosowisko.
Nie doceniałam tego widoku pięknego.
Teraz, pośpiech codziennie mi towarzyszy,
Chciałabym na chwilę odpoczynek zaprosić,
Lecz mojego zmęczonego umysłu nie słyszy.
Obym dała radę to wszystko znosić.
Codzienność mnie ciągle przygniata
Chęć do życia ucieka,
Tęsknię do tego pięknego świata
Gdzie ciągle przygoda czeka.
Modlitwa
Myślę, a tak jakby mnie nie było,
Błądzę korytarzem życia.
Pokaż mi cel
Boże…
Dopomóż w udręce,
Daj siłę każdego dnia,
Kierunek na rozwidleniu dróg.
Boże…
Wiem, że tam jesteś,
Usłysz moje wołanie,
Zostań w ciężkim czasie.
Boże…
Tylko bądź, wspieraj, kochaj
Aż do końca mych dni.
Ty jesteś wszystkim.
Boże…
Poemat
Dwoje oczu zwróconych ku sobie,
Dwie ręce w uścisku miłości.
Czegoś pragną, czegoś szukają,
Nie znają przyszłości.
Być może odnajdą kiedyś siebie,
Będą razem aż po krańce świata.
Teraz są na łące życia oddaleni,
Szczęście już na nich czeka.
Życie spisało poemat,
Poemat miłości.
Czekamy na Wasze wiersze. Najciekawsze opublikujemy.