W marcowych „Szarych eminencjach” nomen omen Dominika Marzec.
Oto, co Autorka napisała nam o sobie.
Dominika Marzec
Mam 20 lat i łączę dwa kierunki: studia filologiczno-kulturoznawcze na Uniwersytecie Warszawskim oraz śpiew klasyczny solowy w Szkole Muzycznej. Poezja włada moim sercem od początku liceum, to właśnie wtedy zdobyłam się na odwagę, by pisać i próbować swoich sił w konkursach. Z biegiem czasu udało mi się zająć 3 miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim Gazety Obywatelskiej oraz zdobyć kilka publikacji internetowych. Chcę dalej się rozwijać, poznawać świat poezji, a kto wie, może za jakiś czas wydać też swój własny tomik.
Oto wiersze:
Czymże to jest?
Czymże jest wieczność
Jak nie dążeniem do idealności
Której nigdy nie osiągniemy
Czymże jest idealność
Jak nie marzeniem o spełnieniu
Za którym wszyscy biegniemy
Czymże jest spełnienie
Jak nie chwilą ulotnego szczęścia
Które każdy trzyma w pamięci
I w końcu czymże jest szczęście?
Jak nie…
… początkiem i końcem
Tęskniąc
Co począć, gdy w Twoich oczach widzę promienie słońca
Mieszające się z tęsknotą
Za delikatnym wiatrem zwiastującym deszcz
Co począć, gdy w Twoich oczach widzę mieniącą się taflę jeziora
Które dłużej nie chce być zamknięte
I myśli o ucieczce
Co począć, gdy wiem, że jesteś jak dmuchawiec
Czekający na znak
Do odlotu
Zadanie
O brzmieniu trudno jest opowiadać
Gdy nie słyszy się bicia własnego serca
Za to w uszach ma się tylko szum ulicy
Słowa trudno jest pokazać
Gdy gesty nic dla nas nie znaczą
A dookoła tylko ustawione w pozach manekiny
Miłości trudno jest doświadczyć
Gdy zamykamy oczy na trudności
Nie potrafiąc ich otworzyć na przyszłość
Opowiadać, pokazać, doświadczać
Gdy przed nami jest dziurawy chodnik
Oto jest zadanie
Polecamy twórczość Dominiki Marzec. Czekamy na Wasze teksty. Najciekawsze opublikujemy.