Piękna Karolino
ta z Romantyczności
zostaw umarłym grzebanie
umarłych
ich czas na ziemi bezpowrotnie
minął
ich oczy słowa w myślach się
zatarły
Piękna Karolino
co wierzysz w zaświaty
otrzyj łzy z twarzy i przestań
już szlochać
wciąż jesteś młodą i śliczną
dziewczyną
niejeden chłopiec cię jeszcze
pokocha
Wiem że w swym sercu
schowałaś głęboko
tamto uczucie tamtego
chłopaka
lecz dziś zwycięża mędrców
szkiełko oko
wstydem jest tęsknić kochać
cierpieć płakać