W listopadowych “Szarych eminencjach” przypominam sylwetkę zmarłego w kwietniu pisarza, poety i dramaturga Wojciecha Pestki.
Oto kilka słów biogramu za “Wikipedią”:
Wojciech Pestka (ur. 27 listopada 1951 w Pionkach, zm. 3 kwietnia 2023) – polski poeta, prozaik i tłumacz. Debiutował na łamach dwutygodnika „Kamena” w 1972. Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej (1974) do czasu ogłoszenia stanu wojennego był pracownikiem naukowym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Laureat wielu nagród w tym Nagrody Marszałka Województwa Mazowieckiego za osiągnięcia literackie (2010), Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. Hryhorija Skoworody (Ukraina, 2012), Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. Mikołaja Gogola (Ukraina, 2013), Literackiej Nagrody im. Bolesława Prusa (2013), odznaki honorowej „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2013), medalu „Za Wierność Przesłaniu Poety” (Ukraińska Fundacja Kultury, 2015), brązowego medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2017), Medalu 700-lecia Miasta Lublin (2018).
Poezja (tomiki i zeszyty poetyckie)
- Zwykła rozmowa (zeszyt poetycki, Częstochowa 1976)
- Miasto (zeszyt poetycki, Częstochowa 1976)
- Dziesięć wierszy dla Grosza (tomik, Lublin 2005) – nagroda główna w konkursie Oddziału Lubelskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (przekłady: na rosyjski – Стихи для Грошки, Moskwa 2013; na ukraiński – Сніданок з Гамлетом, Łuck 2016)
- Spacer po linie – Мандрівка линвою (tomik, wspólnie z ukraińskapoetką Anną Bagrianą, wydanie dwujęzyczne, Lwów 2008, Ukraina)
- Trzy razy trzy (zeszyt poetycki, wspólnie z poetką łotewską Majrą Assare i poetą rosyjskim Siergiejem Morejno, Radom 2010)
- Histeria (wybór wierszy, Kraków 2017)
- Mono #dram (Lublin 2020)
Proza
- Ballada o żyletce (Warszawa 2009)
- Do zobaczenia w piekle (Warszawa 2009, wznowienie: Kraków 2019) – nominowana do Nagrody im. J. Mackiewicza za 2010 (przekłady: na ukraiński – До побачення в пеклі, Lwów 2012; na rosyjski – До свидания в аду, Moskwa 2019; na białoruski – Да сустрэчы ў пекле, Mińsk 2020))
- Jak mało… Ks. Józef Gacki (1805–1876) zarys biografii (Radom 2012)
- Powiedzcie swoim (Kraków 2013)
- Mój mąż frajer (Kraków 2017)
- Gdyby Polacy nie byli Polakami (Kraków 2019)
- Diabelska maszyna do szycia (Kraków 2020)
- Bezsenne (Lublin 2021).
A oto trzy wiersze Wojciecha Pestki z tomu: “Dziesięć wierszy dla Grosza”:
nie mam gdzie wrócić
„nie mogę żyć wśród winnic wszystko tu nie jest moje”
Zbigniew Herbert „Powrót prokonsula”
Nie mam gdzie wrócić
Chociaż nic mnie tu nie trzyma
Mogę
Z obojętnością godną lepszej sprawy
Zostać
Obedrzeć sumienie z kory
Pogardliwie wyrażać się o życiu
Patrzeć w niebo na gwiazdy
Mówić milczeć
Tam mnie nie będzie
Tu chociaż jestem
Z piętnem ryby
Na śniętych oczach
Z głuchym brzuchem bębna
W uszach
przed oszkloną bramą raju
W sobotę rano raj jest zamknięty dla zwiedzających
Nie wejdziemy z Groszki za drzwi
Bramy otwiera się w określonych godzinach
W tej chwili sprawdzane są systemy wentylacji i alarmy
Trzeba chronić niebo
Inaczej w co będziemy wierzyć
Inaczej jak będziemy się kochać
w Krakowie
Jeśli uda się nam być w Krakowie razem
To pójdziemy do księgarni na rynku
Obojętni na świata sądy i zakazy
Siądziemy na podłodze i będziemy
Czytać sobie z oczu
Tę najważniejszą książkę
Jeśli się nam uda być w Krakowie razem
Kupimy w Sukiennicach srebrną łyżkę
I udając przed światem przygodnych znajomych
Zjemy na rynku
Żółtego kalafiora w sezamowym sosie
Żeby oszukać głód miłości
Przeznaczenie jest bowiem jak gradowa chmura
W czas burzy kwitnie
Różowym bzem
Polecam Wam twórczość Wojciecha Pestki. Zachęcam do zajrzenia na poświęconą mu stronę https://www.wojciechpestka.pl/ Czekamy też na Wasze wiersze. Najciekawsze opublikujemy na naszym portalu.
zdj.: Wikipedia